ในทฤษฎีช่องว่างจิต องค์ประกอบในพื้นที่จิตต่าง ๆ ที่เชื่อมโยง โดยการเชื่อมต่อคู่

ถูกสร้างขึ้นโดยใช้ 'ฟังก์ชันปฏิบัติ' คือ เมื่อองค์ประกอบทั้งสอง (หรือมากกว่า) ในพื้นที่ต่าง ๆ จิตมีฟังก์ชันปฏิบัติที่เกี่ยวข้อง พวกเขาเป็นคู่กัน ฟังก์ชัน ชนิดเด่นของ pragmatic เป็น 'ตัวตน' เช่น ในนวนิยายของเอียนเฟลมมิง เจมส์บอนด์คือ ชื่อของตัวละครสมมติสายลับอังกฤษ และ 007 เป็นชื่อรหัสที่ใช้โดยอังกฤษลับบริการ (MI6) เพื่อระบุการดักฟังนี้ ฟังก์ชันการปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับเอนทิตีอ้างอิงถึงเป็นเจมส์บอนด์ และ 007 coreference หรือรหัสประจำตัว ในคำอื่น ๆ นิพจน์ทั้งสองดูเหมือนกัน และแต่ละฟอร์ม 'ห่วงโซ่ของการอ้างอิง'

การแสดงนี่ พิจารณาตัวอย่างต่อไปนี้: เจมส์บอนด์เป็นสายลับอังกฤษด้านบน ในสงคราม 007 ถูกเจ้าหน้าที่ในกองทัพเรือ ในตัวอย่างนี้ แต่ละประโยคตั้งพื้นที่จิตใจของตนเอง ในประโยคนิพจน์เจมส์บอนด์รอการกำหนดองค์ประกอบเกี่ยวข้องกับเจมส์บอนด์ ในประโยคนิพจน์ 007 รอการกำหนดองค์ประกอบ 007 ในพื้นที่สองจิตรู้

พื้นหลังบอกว่า 007 ชื่อรหัสที่ดีกับเจมส์บอนด์ ความรู้นี้ให้ฟังก์ชันปฏิบัติซึ่งทำหน้าที่สร้างองค์ประกอบสองเป็นคู่