ในระหว่างปี 1997-98 จำนวนมากเศรษฐศาสตร์ในประเทศเอเชียตะวันออกไทเกอร์-b วิกฤตทางการเงิน และเศรษฐกิจที่รุนแรง นี้มีผลต่อขนาดใหญ่กลางตลาดการเงิน ซึ่งได้กลายเป็นยิ่งขึ้นตากคำมั่นสัญญาที่เอเชียได้ประจักษ์เสนอ รวยวิกฤตทำลายบนมาตราส่วนขนาดใหญ่และความยากจนสัมบูรณ์ที่ส่งที่ยิงขึ้น ในระบบการธนาคารเพียงอย่างเดียว สินบริษัทเชื่อเท่ากับประมาณครึ่งหนึ่งของ GDP ของปีหนึ่งไป bad - หายนะของออมสินบนมาตราส่วนมากขึ้นมักจะเกี่ยวข้องกับสงครามสมรส ชัดเจนขึ้นสาเหตุของวิกฤตยังคง เป็นเรื่องของการอภิปราย ได้ถูกชี้นิ้วที่ลิ่มสกุลเงินที่นิยมนำไปใช้ โดยบางประเทศ และควบคุมการลดทุนในปีก่อนวิกฤต Contagion เศรษฐกิจบาง blamed วิกฤตหลัก ๆ การสิ้นสุดการเชื่อแล้วฉาวที่ว่า มีการแตกต่างกัน "เอเชียวิธี" ของทุนนิยมที่อาจพิสูจน์แค่ว่าสำเร็จเป็นทุนนิยมในอเมริกาหรือยุโรป แทน critics เปิดไฟของพวกเขาในเอเชีย cronyism ไม่ประสงค์ทำการธนาคาร และการขาดความโปร่งใส ในปีต่อไปนี้วิกฤต ส่วนใหญ่ของประเทศเกี่ยวข้องมีนำปฏิรูปที่ออกแบบมาเพื่อเพิ่มความโปร่งใส และปรับปรุงสุขภาพของระบบการธนาคาร ถึงแม้ว่าบางอย่าง (เช่นเกาหลีใต้ไปอีกมากมากกว่าคนอื่น (เช่นอินโดนีเซีย)