ในระหว่างศตวรรษปารีส ฝรั่งเศส เป็น ศูนย์กลางของโรงเรียนมีประสิทธิภาพแห่งชาติจิตรกรรมและประติมากรรม จบในนวัตกรรมจำกัดอิมเพรสชันนิซึมและหลังอิมเพรสชันนิซึม ดังนั้น ในช่วงปีแรก ๆ ของศตวรรษที่ยี่สิบที่ปารีสได้กลายเป็น แม่เหล็กสำหรับศิลปินจากทั่วโลกและจุดเน้นของหลักนวัตกรรมศิลปะสมัยใหม่ ยวดคติโฟวิสต์ Cubism ศิลปะนามธรรม และลัทธิเหนือจริง คำโรงเรียนปารีสเติบโตขึ้นเพื่ออธิบายปรากฏการณ์นี้ คู่รัว (เชฟ d'école) ปาโบลปิกัสโซที่ชำระในปี 2447 ในปารีสจากสเปนพื้นเมืองของเขา และ Frenchman Henri Matisse ยัง ใน 1904 ประติมากรสมัยไพโอเนียร์ Constantin Brancusi ถึงปารีสจากโรมาเนีย และ ใน 1906 ที่จิตรกร และประติมากร Amedeo Modigliani จากอิตาลี Chaïm Soutine มาจากรัสเซียพ.ศ. 2454 จิตรกร รัสเซียที่มาร์กชากาลที่อาศัยอยู่ในปารีส 1910-14 และอีก 1923 39 และ 1947-9 หลังจากที่เขาย้ายไปตอนใต้ของฝรั่งเศส ผู้บุกเบิก เดอะดัตช์ของจิตรกรรมนามธรรมบริสุทธิ์ มงเดรียน ในปารีสในปี 1920 และ Wassily Kandinsky ในปี 1933 แล้ว มั่งคั่งของโรงเรียนปารีสสิ้นสุด โดยสงครามครั้งสองโลก ถึงแม้ว่าคำต่อไปที่จะใช้เพื่ออธิบายถึงศิลปินของปารีส อย่างไรก็ตาม จากประมาณ 1950 ครอบงำการรับประกันภัยเพิ่มขึ้นของโรงเรียนนิวยอร์ก