สำนวนเป็นนิพจน์ (เช่น คำหรือวลี) ที่มีความหมายไม่ deduced ได้จากคำจำกัดความตามตัวอักษรและการจัดเรียงส่วนประกอบ แต่หมายถึงความหมายคำอุปมาที่เป็นที่รู้จักกันผ่านการใช้งานปกติเท่านั้นแทน ในภาษาศาสตร์ สำนวนจะถือกันอย่างกว้างขวางว่ามีโวหารสร้างภาพพจน์ที่ขัดแย้งหลักการของ compositionality อย่างไรก็ ตามบางอภิปรายได้เพิ่งเกิดขึ้นในเรื่องนี้ นิพจน์ในตัวอังกฤษ เตะหนี้ ฟังที่รู้เฉพาะความหมายของการยิงและฝากข้อมูลจะไม่สามารถอนุมานนิพจน์ที่จริงสาระ ซึ่งก็คือการตาย ถึงแม้ว่ามันสามารถอ้างอิงหมายถึงพฤติกรรมของฝากข้อมูลกับฝ่าเท้าเป็นที่ตื่นตาตื่นใจ คนพูดแทบไม่ใช้วิธีนี้ สำนวนจึงมักจะ สับสนระหว่างที่ไม่ได้คุ้นกับพวกเขา นักเรียนของภาษาใหม่ต้องเรียนรู้การนิพจน์ idiomatic วิธีพวกเขาได้เรียนรู้คำศัพท์ตัวอื่น ๆ ภาษาธรรมชาติหลายคำมีต้นกำเนิด idiomatic แต่ขนบธรรมเนียมได้อย่างเพียงพอประเพณีเพื่อให้รู้สึกอุปมาของพวกเขาได้สูญหายไปในความเป็นจริง