ในภาษาศาสตร์ ความหมายคือ เนื้อหาที่ดำเนินการ โดยคำหรือเครื่องหมายการแลกเปลี่ยน โดยผู้ใช้เมื่อสื่อสารผ่านภาษา Restated การสื่อสารความหมายคือ วัตถุประสงค์และหน้าที่ของภาษา A ลักษณ์หมายถึงจะ (แม่นยำมากหรือน้อย) จำลองระหว่างบุคคลความเข้าใจโดยตรงหรือที่มาบางอันมีจิตสำนึกดังกล่าว ความหมายอาจใช้หลายรูปแบบ เช่น evoking ความคิดบางอย่าง หรือ denoting หน่วยงานจริงแน่นอน ความหมาย Linguistic คือศึกษา ในปรัชญาและ semiotics และโดยเฉพาะอย่างยิ่งปรัชญาของภาษา ปรัชญาทฤษฎีจิต ตรรกะ และการสื่อสาร เขตเหมือน sociolinguistics มักให้ความสนใจในความหมายภาษาไม่ ภาษาศาสตร์ lends ตัวเองในการศึกษาความหมายทางภาษาในเขตของความหมาย (ซึ่งเรียนความหมายปกติและวิธีกำลังประกอบ) และวจนปฏิบัติศาสตร์ (ซึ่งเรียนในการใช้ภาษาโดยแต่ละบุคคล) วรรณกรรมทฤษฎี ทฤษฎีสำคัญ และบางสาขาของจิตวิเคราะห์ยังเกี่ยวข้องกับการสนทนาความหมาย กฎหมายศาสนาและประกอบได้กล่าวถึงลักษณะของความหมายของบัญญัติ เซลล์ที่ถูกอ้าง และสัญญาตั้งแต่กฎหมายโรมัน อย่างไรก็ตาม ค่าแรงส่วนนี้ไม่สมบูรณ์ และแต่ละเขตข้อมูลขึ้นบ้างผู้อื่น คำถามเกี่ยวกับความหมายวิธีคำและสัญลักษณ์อื่น ๆ ว่า อะไร และความหมาย สิ่งที่มีความหมาย เป็น pivotal เพื่อความเข้าใจภาษา เนื่องจากมนุษย์มีลักษณะบางส่วน โดยใช้ภาษา ความซับซ้อนยังได้เคยเป็นก่อการเมื่อสำรวจเพื่อทำความเข้าใจมนุษย์ประสบการณ์ Semiotics ความหมายของเครื่องหมายเป็นแทนในความหมายสัมพันธ์ กล่าว ชุดของบทบาทที่จะใช้ภายในเครื่องหมายกำหนดความสัมพันธ์ นี้มีว่า ลงมาเพื่อหมายถึง เครื่องพิมพ์หรือเครื่องโทเค็น กำหนดเหล่านี้ในข้อตกลงสากล ความหมายของเครื่องหมายจะไม่โดยทั่วไป analyzable กับ exactness เต็มเข้าเงื่อนไขสมบูรณ์ถิ่น แต่แง่มุมของความหมายสามารถให้วิเคราะห์โดยประมาณ และกรณีพิเศษของความสัมพันธ์ลงยอมรับบ่อยครั้งของการวิเคราะห์ภายในเพิ่มเติม สองด้านของความหมายที่อาจได้รับโดยประมาณวิเคราะห์คือ ความสัมพันธ์ connotative และสัมพันธ์ denotative ที่ connotative สัมพันธ์คือ ความสัมพันธ์ระหว่างเครื่องหมายและเครื่องหมายของพวกเขา interpretant ที่ denotative สัมพันธ์คือ ความสัมพันธ์ระหว่างสัญญาณและวัตถุ มี การเปิดความสัมพันธ์ระหว่างการ signified signifier การ