มีการปล่อยพลังงานในโคโรนาของดวงอาทิตย์ ยาวนานถึงหลายชั่วโมง หรือ ล้ำ ฉับพลันกว่าวัน Flares คายรังสีผ่านสเปกตรัมทั้งหมด จากรังสีแกมมากับคลื่นวิทยุ พวกเขายังทิ้งความเร็วสูงอนุภาค (อิเล็กตรอน โปรตอน และแอลฟาอะตอม), ที่ความเร็วสูงสุดประมาณ 70% ของความเร็วของแสง ซึ่งเข้าถึงโลกใน 15 นาทีหรือดังนั้น ตามวิถีของพวกเขา เพียง flares มีพลังมากที่สุดมองเห็นได้ในแสงสีขาว Flares เกิดขึ้นในภูมิภาคที่ใช้งานอยู่มีเหล็กซับซ้อน flares ที่ใหญ่ที่สุดในภูมิภาคซับซ้อนมากที่สุด อาจจะออกมากที่สุดของพลังงานในแรกไม่กี่นาที กับ stage impulsive ที่อาจนานเพียงไม่กี่วินาที พลังงานทั้งหมดที่นำออกใช้ได้ถึง 10 ²⁷ joules มีไม่จำกัดพลังงานต่ำโดย

Flares จะจัดในสองวิธี: โดยลักษณะที่ปรากฏในไฟ Hα และมลพิษการเอ็กซ์เรย์นุ่ม ใน Hα ได้ subflare ระยะเหตุการณ์น้อยที่สุด และมาตราส่วนแล้ววิ่งจาก 1 ไป 4 กับเพิ่มพื้นที่ รหัสความสว่างจะเพิ่มจากการสลบที่คล้าย (f), ผ่านปกติ (n), จะสว่าง (b) ในรังสีเอกซ์นุ่ม (0.1-0.8 nm) flares จะจัดประเภทเป็น C, M หรือ X ตามเพิ่มความแข็งแรง มีแบ่งย่อยจาก 1 ถึง 9

ใน Hα กางอาจเริ่มต้น ด้วยการสูญหายของใย (เช่น ความโดดเด่นที่เห็นจากด้านบน), พื้นที่สว่างพัฒนาด้านใดด้านหนึ่งของบรรทัดเหล็กกลับเข้าไปในทุกรุ่น โดยทั่วไปมีระยะขยายตัวอย่างรวดเร็วที่เรียกว่าขั้นตอนการแฟลช มักจะมีฮาร์ดดิสก์เอ็กซ์เรย์ และไมโครเวฟวิทยุระเบิดขึ้นระยะ impulsive แรก ๆ กับรังสีเอกซ์นุ่ม ไรซิ่งค่อย ๆ ขึ้นไปสูงสุดกี่นาทีภายหลัง ตามปฏิเสธ (ผุหรือขั้นตอนการทำความเย็น) Flares มาแต่ไม่ทราบกลไกที่แน่นอนของพลังงานจากพลังงานที่เก็บอยู่ในสนามแม่เหล็ก การ ตามทฤษฎีหนึ่ง flares เกิด oppositely การเชื่อมต่อของเส้นสนามแม่เหล็กโดยตรง อนุภาคถูกเร่งในระยะ impulsive ให้เล็ดรอดเอกซเรย์ยาก ในขณะที่รังสีเอกซ์อ่อนจะออกมาจากพลาสมา (K 20 ล้าน) ร้อนมากที่อยู่ภายในลูป coronal