ในเศรษฐกิจที่ globalizing มันอาจจะน่าประหลาดใจว่า ประเทศยิ่งขึ้นค้ากับเพื่อนบ้านที่ใกล้ที่สุดของพวกเขา หนึ่งคำอธิบายคือ ภูมิประเทศ: เป็นประเทศที่มีการลดลงอุปสรรคภาษีศุลกากรของตนเอง ความสำคัญค่อนข้างมากของต้นทุนการขนส่งทำให้ความใกล้ชิดที่สำคัญเพิ่มเติม ตามทฤษฎีการค้าใหม่ นี้ยังสร้างกำไรจากเศรษฐศาสตร์ในประเทศของสเกล แต่อีกเหตุผลหนึ่งสำหรับการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วในทางการค้าระหว่างประเทศใกล้เคียงอาจเป็น benign น้อย ข้อตกลง proliferation ของภูมิภาคทางการค้าอาจเป็นสาเหตุเพื่อนบ้านการค้ากับแต่ละอื่น ๆ เมื่อมันจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นสำหรับพวกเขาเพื่อส่งออก และนำเข้าจากระยะไกล ในอดีต 50 ปีข้อตกลงการค้าภูมิภาคมากกว่า 150 ได้ถูกแจ้งให้ความตกลงทั่วไปว่าด้วยภาษีศุลกากร และการค้า (GATT) หรือองค์การการค้าโลก (WTO), ซึ่งส่วนใหญ่จะยังคงในบังคับ ประมาณครึ่งหนึ่งของสิ่งเหล่านี้ รวมทั้งการตรวจทานแก้ไขบางส่วนของ deals ก่อนหน้า ถูกกำหนดขึ้นตั้งแต่พ.ศ. 2533 เป็น best-known ในสหภาพยุโรป ข้อตกลงการค้าเสรีอเมริกาเหนือ (NAFTA) และ Mercosur ในทวีปอเมริกาใต้ มีหลายสิบชนิดอย่างอื่น ถนัดเกมโดยทั่วไปจะมี unenthusiastic เกี่ยวกับ regionalism ด้วยเหตุผลสองประการ ครั้งแรก พวกเขากังวลว่า ภาษีศุลกากร preferential จะทำให้เกิดการค้าการไหลด้วยวิธีการไม่ได้ผล กระบวนการเรียกว่าเป็นนันทนาการทางการค้า ในโลกสมบูรณ์แบบ ลวดลายควรจะถูกกำหนด โดยเปรียบเทียบประโยชน์จากการค้า: การเปรียบเทียบต้นทุนทำให้สินค้าแตกต่างกันด้วยตัวคุณเองเป็นนอกคอกซื้อเหล่านี้จากประเทศต่าง ๆ ถ้าสหรัฐอเมริกานำเข้าเม็กซิโกโทรทัศน์แต่เนื่องจากสินค้าเม็กซิโกได้ภาษีศุลกากร-ฟรี แม้ว่ามาเลเซียได้ประโยชน์จากการเปรียบเทียบในการผลิตโทรทัศน์ ประโยชน์หลักในการค้าจะสูญหาย ปัญหาสองคือ regionalism ที่จะเป็นอุปสรรคขัดขวางความพยายามที่จะ liberalize ค้าไปทั่วโลก หนึ่งเด่นวิจารณ์ Jagdish Bhagwati เป็นนักเศรษฐศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยโคลัมเบียในนิวยอร์ก ได้ชื่อเสียงว่า พื้นที่ภูมิภาคทางการค้าคือ "stumbling blocks" แทนที่จะ "สำเร็จ" ในการเพิ่มของการค้าโลก มีคำตอบตามทฤษฎีไม่ชัดเจนกับคำถามของข้อตกลงการค้าภูมิภาคไม่ว่าจะดี หรือไม่ดี และที่พบ empirical hotly จะถูกโต้แย้ง ทั่วไป แม้ว่า เหมือนอาจจะดีกว่าที่จะมีกลุ่มภูมิภาคที่กำลังเปิดให้ส่วนเหลือของโลกมากกว่ากลุ่มที่ปิด