استروئید مننژيت التهاب غشاء محافظ پوشش مغز و نخاع در مجموع به عنوان مننژ شناخته شده است. التهاب ممکن است عفونت با ویروس ها، باکتری و یا میکروارگانیسم های دیگر و کمتر به طور معمول توسط برخی داروها ایجاد شود. مننژیت می تواند تهدید کننده زندگی به دلیل التهاب در نزدیکی به مغز و نخاع; بنابراین این وضعیت به عنوان یک اورژانس پزشکی طبقه بندی شده است.

شايع ترين علائم مننژيت سختی سردرد و گردن همراه با تب، سردرگمی و یا تغییر آگاهی،، استفراغ و ناتوانی در تحمل نور (نور ترسی) و یا صداهای بلند (phonophobia) هستند. کودکان اغلب نمایشگاه تنها علائم غیر اختصاصی، تحریک پذیری و خواب آلودگی. اگر خارش وجود دارد, آن ممکن است به علت خاص مننژيت؛ نشان می دهد به عنوان مثال، مننژیت ناشی از باکتری های مننگوکوکی ممکن است همراه با بثورات مشخصه.

پونكسيون مايع مغزي نخاعي در تشخیص است یا مانع مننژيت. یک سوزن به داخل کانال نخاعی برای استخراج نمونه ای از مایع مغزی نخاعی (CSF)، است که مغز و نخاع را پوشاند. CSF در آزمایشگاه مورد بررسی قرار. اول درمان مننژيت متشکل از سرعت تجویز آنتی بیوتیک و داروهای ضد ویروسی گاهی. کورتیکواستروئیدها نیز می توان برای جلوگیری از عوارض ناشی از التهاب بیش از حد. مننژیت می تواند منجر به عواقب جدی و بلند مدت ناشنوایی و صرع و ازدیاد غیر عادی مایع و نقايص شناختی، به خصوص اگر به سرعت درمان نشود. برخی از انواع مننژيت (مانند کسانی که در ارتباط با شد، هموفیلوس آنفلوآنزا نوع B، عفونت های ویروس پنوموكك یا اوریون) ممکن است با ایمن سازی مانع.