ภาพเขียนเป็นการแสดงเฉพาะบุคคล Portraiture เป็นรูปแบบศิลปะเก่ามากกลับไปที่อียิปต์โบราณ ที่จะเจริญรุ่งเรืองประมาณ 5000 ปีที่ผ่านมา ก่อนการประดิษฐ์ของการถ่ายภาพ ทาสี แกะสลัก หรือภาพวาดเป็นวิธีเดียวที่จะบันทึกลักษณะของคน แต่ภาพมีมากกว่าระเบียน ใช้เพื่อแสดงอำนาจ ความสำคัญ คุณธรรม ความงาม มั่งคั่ง รสชาติ เรียน หรือลักษณะอื่น ๆ ของคนเลี้ยงที่ ถ่ายภาพบุคคลมักมีสอพลอ และชื่อจิตรกรที่ปฏิเสธที่จะเลียแข้งเลียขา เช่น William Hogarth มีแนวโน้มที่จะ ค้นหางานของพวกเขาปฏิเสธการ A ข้อยกเว้นสำคัญและถูกโกยา Francisco ในภาพของเขาเห็นได้ชัดพูดสุจริตใจของพระราชวงศ์สเปน Self-portraits ศิลปินผู้มีกลุ่มย่อยที่น่าสนใจของ portraiture และมักจะสามารถสูง self-revelatory ที่ของแรมบรังด์ที่มีชื่อเสียงโดยเฉพาะอย่างยิ่งการ ระหว่างนำศิลปินจิตรกรรมบนเสริม ที่สั่ง กลายเป็นหายากมากขึ้น ศิลปินวาดเพื่อนและรักในสิ่งที่ใจของพวกเขาแทน สามารถระบุ ที่สุดของ Picasso ของภาพผู้หญิง เช่น แปลกประหลาดอย่างไรก็ตาม เป็นภาพของคนรักของเขา ในเวลาเดียวกัน การถ่ายภาพเป็น สื่อสำคัญที่สุดของ portraiture ดั้งเดิม นำสิ่งเดิมที่เป็นสินค้าหรูหราราคาแพงภายในใส่ของเกือบทุกคน ตั้งแต่ปี 1990 ศิลปินยังใช้วิดีโอเพื่อสร้างภาพชีวิต แต่ภาพจิตรกรรมยังคงงอกงาม (ดูบทสนทนาชิ้น ขนาดเล็ก ประเภท )