ราคาของแรงงาน ในทฤษฎี ค่าจ้างควรจะเปลี่ยนเพื่อให้อุปทานและอุปสงค์ในตลาดแรงงานอยู่ในสมดุลเสมอกัน ในทางปฏิบัติ ค่าจ้างมักเหนียว โดยเฉพาะอย่างยิ่งในทิศทางลง: เมื่อความต้องการแรงงานอยู่ ค่าแรงไม่ตกอยู่ ในสถานการณ์นี้ ฤดูใบไม้ร่วงในความต้องการผลลัพธ์ในรุ่นที่สูงกว่า involuntary ป่วย ค้าสหภาพอาจใช้สมุห bargaining เพื่อให้ค่าจ้างสูงกว่าอัตราตลาดหัก นอกจากนี้หลายรัฐบาลกำหนดไว้ค่าแรงขั้นต่ำที่นายจ้างต้องจ่าย บริษัทอาจเลือกการชำระค่าจ้างสูงกว่าค่าแรงสมดุลเพื่อเพิ่มผลิตภาพของแรงงานที่ได้ ค่าจ้างเรียกว่าประสิทธิผลดังกล่าวอาจทำให้คนงานที่มีโอกาสน้อยมากในการเข้าร่วมของบริษัทอื่น cutting ดังนั้นนายจ้างการเช่า และค่าใช้จ่ายในการฝึกอบรม ที่พวกเขาอาจส่งเสริมให้คนงานทำงานดีขึ้น นอกจากนี้พวกเขายังอาจดึงดูดที่มีคุณภาพสูงของคนงานมากกว่าค่าแรงในอัตราที่ตลาดหัก คนดีอาจมีการจองห้องพักที่สูงขึ้นของค่าจ้าง (ต่ำที่สุดจ้างที่พวกเขาเต็มใจที่จะทำงาน) มากกว่าสมดุลตลาดหัก ในปีล่าสุด นายจ้างได้พยายามลดค่าจ้างลลอยด์ โดยการเพิ่มสัดส่วนของค่าจ้างที่ถูกเชื่อมโยงกับประสิทธิภาพการทำงานของบริษัทของตนเอง Thus ถ้าสายอุปสงค์ลดกำไรของนายจ้างค่าจ้างของพนักงานอยู่โดยอัตโนมัติ ดังนั้นมันไม่ได้ลอยแพคนงานเป็นจำนวนมากเท่านั้นมิฉะนั้นจะ ค่าจ้างที่เกี่ยวข้องกับการประสิทธิภาพการทำงาน สามารถลดต้นทุนของหน่วยงาน โดยให้งานมือจูงใจที่ดีในการทำงานที่ดี